പ്രണയം അടയാളപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്ത ഭാഷ

പുല്ലിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന മഞ്ഞു
തുള്ളി പോലെ
നിന്റെ കണ്ണിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്നു
കണ്ണീർ
ഈ ഹിമ മരുഭൂമി താണ്ടി,യെന്റെ
സാന്ത്വന വാക്കുകൾ നിന്നിലെത്തി
ച്ചേരുമോ
നിന്റെ മൗനത്തിനാഴത്തിലെ നേർ
ത്ത സംഗീതമാണ്, യെന്നെ താങ്ങി
നിർത്തുന്നത്
പ്രാണൻ പറിയുന്ന ,വേദന മുറ്റുന്ന
പ്രണയത്തിന്റെ
ഈ ഹിമമരുഭൂമി നാംതന്നെ സൃഷ്
ട്ടിച്ചതല്ലേ ?!.
നിന്റെ കണ്ണുകളുടെ ദീപ്തി എന്റെ
കരളിൽ തുളച്ചുകയറുന്നു
അപ്പോൾ അരുവിയിൽ നനയുന്ന
തു പോലെ,യുടൽ തളിർക്കുന്നു
അവയെന്നോട്ട് സംസാരിക്കുന്നു,
തഴുകുന്നു
മേഘക്കൂട്ടങ്ങളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊ
ണ്ടു പോകുന്നു
നക്ഷത്രങ്ങളെ പറിച്ച് മുത്തുമാല
കോർക്കുന്നു
നിന്റെസംസാരം, യെന്റെ സം സാരം
എന്റെയെഴുത്ത്, നിന്റെയെഴു
ത്ത്
നിന്റെ മൗനം,യെന്റെ മൗനം
രൂപപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് നമ്മിൽ ആർക്കും
അടയാളപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്ത
ഒരു ഭാഷ