ചായക്കൂട്ടുകൾ തട്ടി മറഞ്ഞതുപോലെ
വർണ്ണങ്ങൾ നിറഞ്ഞ മനസ്സ്
വാൻഗോഗിന്റെ മഞ്ഞ പോലെ പ്രണയാ
തുരം
ചില്ലുജാലകത്തിനപ്പുറം
മീവൽ പക്ഷികൾ ചിറകടിക്കുന്നു
മനസ്സിലൊരു ഭൂപടം നിവർന്നു വരുന്നു
വൻകരകളും, സമുദ്രങ്ങളും, കടലിടുക്കു
കളും,മഞ്ഞുപർവ്വതങ്ങളും,മരുഭൂമികളും
നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയത്തിന്റെ
പതിനാലു ലോകങ്ങൾ
എന്റെ വിരലുകൾ നിന്റെ ഭൂപടത്തിലേക്ക്
നീളുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ അലകടലിൽ
നാവികനും, കപ്പലുമായ് നാമിരുവരും
ഇപ്പോൾ മറ്റൊന്നുമോർക്കുന്നില്ല
മേഘരഹിതമായ നീലാകാശത്തിൽ
മീവൽ പക്ഷികളായ് നാമിരുവരും
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ