ഹൃദയത്തിന്റെ
രണ്ടുവരിക്കോപ്പിയിൽ
എത്രയെഴുതിയിട്ടും
കൈപ്പട നന്നാവാത്ത
ഒരു പ്രണയം
വെളിയിലേക്കിറങ്ങിനടന്നു.
നാണത്തിന്റെ വെയിൽ
വിതറിയ
വെള്ളിനാണയംപോലെ
ചിരിക്കുന്നവളെതേടി
സ്നേഹത്തിന്റെ പച്ച -
ത്തണ്ടിൽ
ഒറ്റപ്പൂവായ് വിരിഞ്ഞു -
നിൽക്കുന്നവളെതേടി.
ഇലകളും, ശാഖകളുമില്ലാത്ത
ഒറ്റപ്പൂവാണ് പ്രണയം.
ഇന്ന്, ഹൃദയത്തിന്റെ
രണ്ടുവരിക്കോപ്പിയിൽ
കൈപിടിച്ചെഴുതിക്കുന്നു
അവൾപ്രണയം
മുക്തഛന്ദസ്സിൽ ഒരു
കവിത വിരിയുന്നു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ