മുന്നേ പോയവരാണേറേയും.
അച്ഛൻ അമ്മ സഹോദരങ്ങൾ
ഒട്ടിനിന്നവരാണ്ഒറ്റയ്ക്കാക്കി
പോയത്
ജീവിതം ഇരുണ്ടതുരങ്കം
അടർന്നുവീണ സംവത്സരങ്ങളുടെ
കുന്നിൽ നിന്നുനോക്കുമ്പോൾ
നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു നിശ്ശൂന്യത
ഓർമ്മകളുടെ പ്രവാഹം
ഒഴുകിപ്പരക്കുന്നു
തടഞ്ഞു നിർത്താൻ കഴിയാത്ത
ഓർമ്മപ്പുഴ
ആത്മാവിൽ കോറിവരഞ്ഞതൊക്കെ
കണ്ണിന്റെ തണ്ണീർത്തടങ്ങളിൽ
ചാലിട്ടൊഴുകുവാൻ കഴിയാതെ
ഊഷരമായ ഏതോ ഉള്ളറയിൽ
ഉറഞ്ഞുകട്ടിയാകുന്നു
നെഞ്ചകം കനത്തുവീർക്കുന്നു
മനസ്സിന്റെ മരുപ്പറമ്പിൽ ഒരു
കള്ളിമുള്ളെങ്കിലും!
ജീവിതമെന്ന ഇരുണ്ടഗുഹയ്ക്കുള്ളിൽ
എന്നെങ്കിലും തുറക്കുമോ
ഇത്തിരി വെട്ടത്തിന്റെ ഒരുവാതിൽ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ