ചില പ്രണയങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്
യാത്രയ്ക്കിടയിലെയേതോ വളവിൽ
വെച്ച്
പെട്ടെന്ന്കാണപ്പെട്ട വലിയകുന്നു
പോലെ
മോഹങ്ങളുടെ വാക്കുകൾ കൊണ്ട്
നമ്മേ അതിശയിപ്പിച്ച് നിർത്തും
കൊതിയുടെ കാണാക്കടലിലൂടെ ഊളിയിടും
പിന്നെ പിന്നെ കുന്നുകൾ
കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരും
വാക്കുകൾ മുരടിക്കും
കനവിലും, നിനവിലും നീ മാത്രമെന്ന -
ഉദ്ദീരണത്തിന് ഉദ്ധാരണം കുറയും
കുന്നിനു മുകളിലെ കാറ്റെന്നെ പോലെ
അനായസം താഴേക്ക് വരികയും
വാക്കും,നോക്കും കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞ്
ഒരുദിനം പറവകളെപ്പോലെ പല ഭാഗ
ത്തേക്കു പറക്കും.
ചില പ്രണയങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്
ഉറവ പോലെ കിനിഞ്ഞു കൊണ്ടേ
യിരിക്കും
മറന്നു വെച്ചതു പോലെ തിരിഞ്ഞുനോക്കി
ക്കൊണ്ടിരിക്കും
കുടഞ്ഞാലും പോകാത്ത കുറേ സുഗന്ധ
ങ്ങൾ ബാക്കിയാക്കും
ചിലതുണ്ട്
തുടക്കത്തിലെ തഴച്ചുവളരുന്നവ
ഹൃദയത്തിലേക്ക് വേരാഴ്ത്തുന്നവ
രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നവ
രണ്ടെങ്കിലും ഒന്നെന്നറിയുന്നവ
പറിച്ചെറിഞ്ഞാലും പടർന്നു കയറുന്നവ
കവിത പോലെ കൂടപ്പിറപ്പായവ
കാലം കാത്തുസൂക്ഷിച്ച് പ്രണയമെന്തന്ന്
പരസ്പരം കാട്ടിക്കൊടുക്കുന്നവ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ