കാട്ടിൽ കവിത പൂത്തിരിക്കുന്നു
പക്ഷികളുടെ വായ്ത്താരികൾ
ഉയർന്നു കേൾക്കുന്നു
കാടിന്റെ മക്കളിൽപ്രാക്തനമായ
ഒരുശുദ്ധി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു
നാടിന്റെ നാഡിയാണവർ.
പട്ടിണിയുടെ പടവിലേക്ക്
കണ്ണീരിറ്റിയിറ്റി വീഴുന്നു
ദൂരവനങ്ങളിൽ വെടിയൊച്ച
കേൾക്കുന്നു
വെടിയേറ്റപക്ഷിയുടെ ആർത്ത
നാദമുയരുന്നു
വസന്തത്തിലെ ഇടിമുഴക്കം
കാല്പനികസ്വപ്നം കാണുന്ന
വനെപ്പോലെ
യെന്നിൽഓർമ്മകൾ പെയ്തി
റങ്ങുന്നു.
ചരിത്രത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളാണവർ
മണ്ണിന്റെ മാഞ്ഞു പോകാത്ത
ഒരടര്
പ്രാക്തനമായ ഒരു പ്രാർത്ഥന.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ