പ്രണയത്തിന്റെ നാൽക്കവലയിൽ,
നഷ്ടപ്പെട്ട എന്റെകാഴ്ച്ചയെ
അവൾ ചുംബിക്കുന്നു
വ്യസനങ്ങളിൽ ഒരു വാസന പൂവു -
മായിവരുന്നു
ശാപമായ ജഡത്തിന്
ജീവവായു ,വേകുന്നു
പ്രണയമെന്ന ഒറ്റവാചകത്തിന്
ഹൃദയ നൊമ്പരം മുഴുവനറിയുന്നു
ഓർമ്മകളുടെ കൈവളകിലുക്കങ്ങ
ളിലേക്ക്
മനസ്സുഖത്തിന്റെ താഴ്വരകളിലേക്ക്
ഊർന്നിറങ്ങുന്നു
സ്നേഹം മുയൽക്കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്
കുറ്റിക്കാടുകൾക്കിടയിലൂടെ
കറുകനാമ്പുകൾ കൊറിച്ച്
പ്രണയത്തിന്റെ താജ്മഹൽതീർത്ത്
പരസ്പരമൊന്നാകുന്നവർ
ദുഃഖത്തിന്റെ നെരിപ്പോടിൽ
നീറിപ്പിടയുമ്പോഴും
ജാതി, മത, വർണ്ണവെറിയുടെ
സാലമുയർത്തിയവരോട്
സലാം പറഞ്ഞുള്ള പോക്കാണ്
പ്രണയത്തോളം അനശ്വരമായത്
മറ്റെന്തുണ്ട്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ