പിടപ്പ്

പെണ്ണായ, യെന്നെ നോക്കുമ്പോൾ
നിന്റെ കണ്ണിനെന്തൊരു കൂർപ്പ്
പിന്നെയെന്തൊരു മൂർപ്പ്
ഉരച്ചുരച്ച് മുന കൂർപ്പിക്കുന്ന
ഉരക്കല്ലോ ഞാൻ?!
ഇരയുടെ നേരെ തൊടുത്തു
നിൽക്കുന്ന
അമ്പിൻ മൂർച്ചപോലെ നിൻ
കൺ തിളക്കം.
ഇരയെന്നപോലെ , യെരിഞ്ഞു കൊണ്ട്
ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച്
ഉഴറുന്ന കണ്ണാലെ നോക്കുന്നു ഞാനും.
ഉറക്കത്തിലും
ചാരിവെച്ച അമ്പുപോലെ
ഇപ്പൊവീഴും,യെന്ന മൂർച്ച തിളക്കം -
നിന്നോർമ്മയായ് വന്ന് കുത്തുന്നു.
ആസക്തിയുടെ ഞാണൊലി നിൻ
ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തിൽ കേൾക്കുന്നു.
ഞാനെന്ത് ,ചിത്രപ്പണി ചെയ്ത്
ശിലയിൽ തീർത്ത ശില്പമോ?
എന്നിലുളള , നീ കണ്ണിലേന്തുന്നതെല്ലാം
നിന്നെ നീയാക്കി വളർത്തിയതാണ്
അമ്പിന്റെ തുമ്പു കൊണ്ടു നീ കുത്തുന്ന
ഈ മാറിടമാണ് നിന്റെ ആദ്യ അന്നം
ആ അന്നത്തിലേക്കാണ് നിന്റെ
ചോരക്കൊതി കൂർത്തു മൂർത്തു
വരുന്നതെന്ന്
എന്റെ ,യിടനെഞ്ചിൽ പിടക്കുന്നുണ്ട്.