ന്നാകിലും
കോലമെത്രയാടിയെന്നാ
കിലും
കുഞ്ഞുനാളിലേയോർമ്മ
കളൊന്നുമേ
കൊഴിഞ്ഞു പോകില്ലയെ
ന്നതു നിശ്ചയം
മറന്നുപോകില്ല ഉപ്പുമാവിൻ
രുചി
ഒട്ടുമാങ്ങ കട്ടെടുത്തതിൻ
തെറി
പറിച്ചു തിന്നുള്ള ചാമ്പക്ക
തൻ പുളി
നിൻ്റെ നെഞ്ചിലെ കുഞ്ഞു
മൊട്ടാമ്പുളി
ഉച്ചനേരത്ത് തെച്ചിപൂത്തുള്ള
കാട്ടിലൂടെ നാം പോയതും
കൊക്കോൻ മാവിൻ്റെ തുഞ്ച
ത്തേറി നാം
കണ്ണിമാങ്ങ പൊട്ടിച്ചതും
കല്ലുവിൻ്റെ കണ്ണിലന്നു വെള്ളി
ലപ്പൂ വിരിഞ്ഞതും
ഇന്നലെയെന്നുള്ളപോലെ
ഇന്നുമുണ്ടെൻ്റെയുള്ളിലും
കണ്ടതില്ല പിന്നെയാരെയും
പിരിഞ്ഞു പോയതിൽ പിന്നെ
ഞാൻ
കേട്ടു പലനാട്ടിലെന്ന്
വേഷമാടി നിൽപ്പത്
വരിനെല്ലു കുത്തി ചോറുതിന്ന
വിറയലവർ ഓർക്കുമോ?!
കൊഴിഞ്ഞുപോയ കുഞ്ഞുനാള്
കൗതുകത്താൽ കാണുമോ?
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ