കാടു പൂക്കുമ്പോലെ
പുഴയൊഴുകുമ്പോലെ ഒരുവൾ
കഥയിൽ നിന്നും കാടിറങ്ങി
വന്നപ്പോലെ
കാട്ടുകല്ലുകെട്ടിയുയർത്തിയ
മുറ്റക്കൊള്ളിനപ്പുറം
ഒതുക്കു കല്ലിൽ നാണത്താൽ
തല കുനിച്ച് പ്രതിമ പോലെ
നീലച്ചായത്തിൽ വരഞ്ഞ പൂവു -
പോലെ
അന്തി നേരത്ത് ആകാശം തുഴഞ്ഞു
പോകുന്ന
പക്ഷികളെ നോക്കിയിരിക്കുന്നവൾ
രാവിറങ്ങുന്നത് ചോർന്നൊലിക്കുന്ന
മഴയിലൂടെ
കലങ്ങിത്തുളുമ്പുംകണ്ണാലെ
കണ്ടു നിൽക്കുന്നവൾ
ആനന്ദത്തിൽ പുതിയ തൂവലുകൾ
മുളച്ചുപൊന്തി
പച്ച വർണ്ണത്തിൽ നീലയുടെ നേർത്ത
വിരൽ മീട്ടി
ആകാശവർണ്ണങ്ങളിലേക്കു പറന്നേറു-
ന്നവൾ
അവളാണ്,
ഇന്നലെ രാവിലെ അടുക്കള വാതിൽ -
തുറന്ന്
ഒരു നിലവിളിയായ് ഇറങ്ങിപ്പോയത്
ഇനിയെനിക്ക് വീടില്ല
ആ തിരയിലാണ് എൻ്റെ വീടെടുത്തു
പോയത്
ഇന്ന്,
കടലിലേക്ക് കണ്ണയച്ചു നിൽക്കുന്ന
കുട്ടിയാണു ഞാൻ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ