ഇലത്തുമ്പിലെ മഞ്ഞുതുള്ളിപോലെ
അവളുടെ ഉള്ളം വിറയ്ക്കുന്നു
പുലർകാലമഞ്ഞുപോലെ കുളിരുന്നു
ഉച്ചവെയിൽപോലെ അനലുന്നു
ഉടലിലൊരുത്സവമേളം നടക്കുന്നു
ഉള്ളിനോടൊരുള്ളം കെട്ടിപ്പുണരുന്നു
ലിപിയില്ലാത്ത ഭാഷയിൽ
തുടിക്കുംഹൃദയത്തിൽ ഗാനാലാപനം
നടക്കുന്നു
ഇപ്പോൾ, സുഖദ ഋതുവിലെന്നപോലെ
പറയുവാനാവാത്തതെന്തോഒന്ന് തളിരിടുന്നു
പയ്യെ പെയ്തു തുടങ്ങുന്നെന്തൊ
മരമായ് പൂത്തുലയുന്നു
പ്രണയമേ, എത്ര മനോഹരമായ കവിത -
യാണു നീ
വായിച്ചാലും വായിച്ചാലും മതിവരാത്തത്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ