പാർവണം തൂകുമാരാവിൽ
പൂർണ്ണേന്ദു പോലെ നീയരികിൽ
കാർമേഘമാലകൾ പോലെ
നിൻ്റെ കാർകൂന്തൽ പാറിപ്പറക്കേ
പടിവാതിൽ ചാരി ഞാൻ നിൽക്കേ
എൻ്റെ ചാരത്തു നീ വന്നു നിൽക്കേ
ജാലക ചില്ലിന്നരികേ
ചന്ദ്രിക ചിരിതൂകി നിൽക്കേ
രാവിൻ്റെ ചില്ലയിൽ നിന്നും
രാപ്പക്ഷി ചിറകനക്കുമ്പോൾ
തൊട്ടും തൊടാതെയും നിൽക്കേ
നിന്നിൽ നാണം മൊട്ടിട്ടു നിൽക്കേ
പടിഞ്ഞാട്ടു കുന്നിൻ ചരുവിൽ
അമ്പിളി മറഞ്ഞങ്ങു നിൽക്കേ
ഒരു മഴത്തുള്ളിയായ് നമ്മൾ
പിന്നെ മാമഴത്തുള്ളികളായി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ