എത്രയോണം കഴിഞ്ഞെന്നാകിലും
എത്ര പൂക്കാലം കഴിഞ്ഞെങ്കിലും
കൊഴിയാതൊരോണമെന്‍ ഓര്മ്മയിലുണ്ടിന്നും
ആ ഓണമാണെന്നു മെന്റെയോണം
വട്ടപ്പിരിയന്റെ പൂവ് പറിച്ചവള്‍
തേക്കില വട്ടിയുമായ്കാത്തു നിന്നതും
ഹനുമാന്‍ കിരീടത്തിന്‍ പൂവ് പകരമായ്
മുടിയില്‍ ചൂടിക്കുവാന്‍ വഴിയില്‍ ഞാന്‍ കാത്തതും
തട്ടിയുടഞ്ഞൊരു കുപ്പി വള പ്പൊട്ട്
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഓമനിക്കാന്‍ കൊണ്ട് പോയതും
അച്ചുടു ചുംബനചൂടെന്റെ ചുണ്ടത്ത്
അറിയാതെ യിന്നും ഞാന്‍ തൊട്ടു നോക്കുന്നതും
നഷ്ട്ട സ്വര്‍ഗ്ഗങ്ങളെ നെഞ്ചിലടക്കി ഞാന്‍
ആവഴി യിന്നും നടക്കയാണെങ്കിലും
എത്രയോണം കഴിഞ്ഞെന്നാകിലും
എത്ര പൂക്കാലം കഴിഞ്ഞെങ്കിലും
കൊഴിയാതൊരോണമെന്‍
ഓര്മ്മയിലുണ്ടിന്നും
ആ ഓണമാണെന്നു മെന്റെയോണം
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ