മനുഷ്യൻ മഴപ്പാറ്റ പോലെയാണ്
ഓരോ തിരിച്ചടിയിലും പാഠം
പഠിക്കാതെ
ആർത്തിയുടെ മണ്ണടരിൽ നിന്നും
ആർത്തു പറക്കുന്നു
അഗ്നി ജ്വാലയിൽ ആയിരങ്ങൾ
അകപ്പെടുംപോഴും
ആയിരത്തിയൊന്നാമൻ
അഗ്നിയെ അണയ്ക്കുമെന്നു
ആഗ്രഹിക്കുന്നു
കാക്ക ക്കാലുകൾ കോറിയതെന്ന
ഊറ്റത്താൽ
ദൈവ പ്രതിമകളെല്ലാം
തല്ലി തകർക്കുന്നു
ആൾ ദൈവങ്ങളെ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു
ദൈവം സത്യമായിരുന്നു
ആൾ ദൈവം കോടികളുടെ സ്വത്തും
മനുഷ്യരിലും ഉണ്ടായിരിക്കും
മാർക്സും,ക്രിസ്തുവും,ബുദ്ധനും,നബിയും
അതുകൊണ്ടായിരിക്കണം
ജീവിതം ഡോണ്‍ നദിപോലെ
ശാന്തമായി ഒഴുകുന്നത്‌
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ