വേട്ടക്കാരന്റെ വീട്ടില്‍
ഇരയിരിക്കുന്നു.
അരിഞ്ഞു തള്ളുമെന്ന
അറിവോടെ
എരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
പൂച്ച പെറ്റത് പൂച്ച
തിന്നുമെന്നപോല്‌
അച്ഛന്‍,ആങ്ങള വേട്ടക്കാരന്‍-
ആരുമാകാം.
പിടഞ്ഞലയുന്ന കണ്ണുകള്‍
വിങ്ങി വിതുമ്പുന്ന ചെകിള-
പ്പൂക്കള്‍
കരളിന്‍ കടലിടുക്കില്‍
അരുതേയെന്നാര്‍ക്കുന്നു
രോദനം .
ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികള്‍
ഉണര്‍ച്ചയില്ലാത്ത പകലുകള്‍
ഉരിഞ്ഞെറിയുന്നു നോട്ടത്താല്‍
ഉടയാടകള്‍
കൊത്തി വലിക്കുന്നു മാംസപിണ്ഡങ്ങള്‍ .
പട്ടുപോകേണ്ടവള്‍ പെണ്ണോ
കെടുവിലപോലും ഇല്ലാതവളോ
പെട്ടെന്നുണരും ചില കവിതപോല്‍
മിന്നി മറയും വെള്ളി വെളിച്ചമോ-
പെണ്ണ് .
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ