കൂനി ക്കൂനി വന്നയിരുട്ട്
കുത്തിപ്പിടിച്ച് കുന്നിറങ്ങി.
ഉയർന്നുനിന്ന മണ്‍ കൂന
അമ്മയുടെ അവസാനത്തെ അടയാളം
പച്ച മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുന്ന
അമ്മയുടെ ഗന്ധം ചുറ്റും
നിസ്സഹായതയുടെ മൌനത്തിൽ തട്ടി
ഇരുട്ട് ഇടറി വീണു.
കുടിലിലേക്ക് കടന്നപ്പോൾ
കുട്ടിക്കാലം കൂട്ടുവന്നു
അമ്മയുടെ സ്പർശമായ്
തണുപ്പ് പുതഞ്ഞു നിന്നു
അമ്മിഞ്ഞ മണം എങ്ങും പരന്നു
പച്ചിലകളിൽ തട്ടി നിലാവ്-
പറമ്പിലേക്ക് കുത്തിയൊലിക്കുന്നു
മഞ്ഞിന്റെ മറപറ്റി അമ്മ അകത്തേക്ക് -
കടക്കുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ