ശൈത്യ മാസമെങ്കിലും
ഉള്ളം ചുട്ടു പൊള്ളുന്നു
ചുടു നെയ് ത്തുള്ളിപോലെ
അശ്രു കണങ്ങൾ പൊഴിയുന്നു
ക്രൂദ്ധയാം മധു മക്ഷിക
ആരെ മുന്നിൽ കണ്ടുവോ
അവരെദംശിക്കുമ്പൊൽ
ദുഖമേ നീ യെന്തിനായ്
ഹൃദയത്തിൽ കുത്തീടുന്നു
എന്തു ഞാൻ ആശിച്ചാലും
വിഘ്നങ്ങൾ മാത്രം ബാക്കി
വിജയം ഒരിക്കലും കാണുവാൻ
കഴിയില്ലെന്നോ
തെറ്റെതും ചെയ്തില്ല ഞാൻ
തോറ്റു പോയിടുന്നെന്നും
ജീവിത കളങ്ങൾക്കു പുറത്തായ്
പോയീടുന്നു
സുഖം ലഭിച്ചില്ലെങ്കിലും
സഹിയാതാകും വണ്ണം
എല്ലാം സുഖിക്കുന്നവർ
എന്തിനായ് വഞ്ചിക്കുന്നു
നശിപ്പിച്ചു നിലം പതിപ്പിച്ചു
എന്നാലുമീ കരിയിലയെ
ചവുട്ടി യരച്ചു രസിച്ചു
കളിച്ചീടുന്നു
സ്നേഹത്തിൻ ചെറു പക്ഷി
മാറിൽ കൂടുകൂട്ടിയും
ആ പക്ഷിതൻ മധു കൂജനം
തനിക്ക് കേൾക്കൂവാനും
കഴിയുന്നൊരു കാലം
ഉണ്ടാമോ യെനിക്കിനി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ