മിഴിമുനയിൽ
വിരൽ മുനയിൽ
വാക്കിൻവാൾമുനയിൽ
തളർന്നിരിക്കുന്നു ഞാൻ
നഭസ്സിലേക്കുയരുവാൻ
വപുസ്സു കുതിക്കുന്നു
കുഹരത്തിലേക്കടരുവാൻ
വേരു പിടയുന്നു
തൃഷ്ണ തളിർത്തൊരു
കൃഷ്ണമണികളിൽ
ക്രൂര കരിമ്പാറയായ്
നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു നീ
നിൻ മുരൾച്ചയിൽ
മരവിക്കുന്നെൻ മനം
മരുഭൂവിൻ വനാന്തരത്തിൽ
അകപ്പെട്ടു പോകുന്നു
ആരുഞാൻ നിൻകളിപ്പാവയോ
പൂച്ചപോൽ തട്ടിക്കളിക്കും ഇരയോ
ഭയത്തിൽ നിന്നും ഉയിരുണരുന്നു
ധൈര്യത്തിൻ്റെ തരിമ്പുയരുന്നു
ഇരയെരിയുമ്പോഴാണ്
നീയുണരുന്നത്
ഇരയുണരുമ്പോൾ
നീയെരിഞ്ഞീടും
മനുഷ്യനെന്ന് മനസ്സറിയുക
മനസ്സിലെ മൃഗത്തെ ആട്ടിയോടിക്കുക
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ