ഓർമ്മ തന്നീടുവാൻ
ഓരോ പുലരിയും
പിറന്നിടേണെ
പ്രണയകാവ്യം പോലെ
കരളിൽ പതിയുന്ന
കനവുകൾ നിദ്രയിൽ
കാട്ടിടേണെ
ഒരു പൂവിരിഞ്ഞു
സുഗന്ധം പരത്തുമ്പോൽ
ഇങ്ങനെയായെങ്കിലീ -
ജീവിതം
എത്ര മനോഹരം
സത്വരം ജീവിതം
ഈ മണ്ണിൽ വീണു
നശിച്ചീടിലും,
മുഷിവൊട്ടുംതോന്നില്ല
വിധിയെ പഴിക്കില്ല
നന്ദി പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു
പോകും.
ആശകളൊന്നുമെ,യേശ
ണമെന്നില്ല
കണക്കു കൂട്ടിക്കാലം
കാത്തിരിപ്പൂ
ഏറ്റമുണ്ടെങ്കിൽ
ഇറക്കമുണ്ടെന്നപോൽ
പുഞ്ചിരിക്കുകൂട്ട് -
കണ്ണുനീരും
സുഗന്ധം പൊഴിക്കുന്ന
പൂവിനും വേദന,യുണ്ടെ -
ന്ന സത്യമിതാരറിവൂ!.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ