കാറ്റിന്റെ പടവുകള്‍ ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന
കൊഴിഞ്ഞ ഇലകളെ പോലെ
പ്രായത്തിന്റെ ഋതുക്കള്‍ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു
നിറം മങ്ങിയ കടലാസ് പൂവുപോലെ ജീവിതം
മുളയിട്ട സ്വപ്നങ്ങളില്‍തളിര്‍ക്കാതെ പോയവന്‍
തളിരിട്ട ചിന്തകളില്‍ കായ്ക്കാതെ പോയവന്‍
അരികുകളില്‍ നിന്ന് അരികുകളിലേക്ക്‌ അകന്നകന്നു -
പോയവന്‍, കാടു നഷ്ട്ടപ്പെട്ട കിളികളെ വരൂ
ഉണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞു ഹൃദയം കൂടുകൂട്ടാന്‍
വേദനയുടെ വേലിക്കെട്ടുകള്‍
നിങ്ങള്‍ കൊത്തി യടര്ത്തുക
സ്നേഹത്തിന്റെ തേന്‍ചാറ് നിറച്ച് -
കൂടൊരുക്കുക
സമാധാനത്തോടെ ജിവിതത്തിന്റെ
അവസാന പടികള്‍ ഇറങ്ങുവാന്‍
എനിക്ക് വഴിയൊരുക്കുക
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ