തീ പ്പിടിച്ച തലയില് നിന്ന്
ത്രിശൂലമുയരുന്നു
വാ പിളര്ന്ന് നാവുയര്ന്ന്
നാഗത്താന് ച്ചീറ്റുന്നു
കന്യയാം വെയില് പെണ്ണിനെ
കഴുകക്കാറുകള് കൊത്തിക്കീറുന്നു
കണ്ണീരു വീണ മണ്ണില് നിന്ന്
രക്തപ്പുഴ യൊഴുകുന്നു
മുരിക്ക് മരത്തിലിരുന്നു കാക്ക
ബലിച്ചോറിനു വാപിളര്ക്കുന്നു
മുള്ള് തറഞ്ഞ കണ്ണില് നിന്ന്
എള്ളും,പൂവു മുതിരുന്നു
നോക്കുകുത്തിപോലെ ഞാന്-
നോക്കി നില്ക്കുമ്പോള്
കറുകമോതിരമാരോ
വിരലിലണിയിക്കുന്നു
തറ്റുടുത്ത് തറയില് ഞാന്
ഒറ്റ മുട്ട് കുത്തുമ്പോള്
ബലിയിട്ടു കൈ മുട്ടി മാടി വിളിക്കുന്നു
മണ്ണില് നിന്നുമാരോ എന്നെ
മാറോടു ചേര്ക്കുന്നു
ബലി കാക്കയായി ഞാന്
ചോറുരുള കൊത്തുന്നു
2011, സെപ്റ്റംബർ 7, ബുധനാഴ്ച
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ