അവനവനിസം

വിരൽ ഞൊട്ടപൊട്ടിച്ച്
അകത്തുനിന്ന് പുറത്തേക്കും
പുറത്തു നിന്ന് അകത്തേക്കും
കയറി
അവിടവിടെതിരഞ്ഞ് അമർത്തി
ചവുട്ടി
എരിപൊരി കൊള്ളുന്നുണ്ട് ഒരക്ഷമ.

ഇല്ലാത്ത ചരിത്രത്തിന്റെ
എല്ലും തോലും തിരഞ്ഞ്
പ്രാക്തനയുടെ പ്രാർത്ഥനകളെന്ന്
പയ്യപയ്യേ പറഞ്ഞു തരുന്നുണ്ട്
പുതു വാണിഭക്കാർ

ഒഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പാത്ര -
മാണ് മസ്തിഷ്കം
കലമ്പൽകൂട്ടുന്ന കവിതകളെ
കുഴമ്പിലിട്ടിരിക്കുന്നു
ആരുടെയോ ഇച്ഛയ്ക്കനുസരിച്ച്
പമ്പരമായി കറങ്ങുന്നു പച്ച ജീവനുകൾ.

മൗനത്തിലിരുന്നവർ
മനക്കണക്കിന്റെ വാൾമുനയിൽ
ഉന്നം പിടിക്കുന്നു
ആരവങ്ങളെ എരിതീയാൽ
മുക്കിക്കൊല്ലുന്നു
ഓർമ്മകളെ ഊടുവഴികളിൽ
അടക്കം ചെയ്യുന്നു.

തുറസുകളെ
തുറുങ്കിലടയ്ക്കുന്നു
മിണ്ടലുകളെ
മിന്നൽ പിണറുകൾ മായിക്കുന്നു
മൂർച്ചകളറുക്കുന്നു ആയുസ്സുകളെ.

അമ്ലത്തിന്റെ അരുചികളിൽ
കത്തുന്നു അടിവയർ
അമ്മയെന്ന നാമത്തെ അഗ്നി
നക്കി തുടയ്ക്കുന്നു
ഗാന്ധിസം
സോഷ്യലിസം
കമ്മ്യൂണിസം.
ഇതിഹാസങ്ങളും
ഇസങ്ങളും
പാതാളത്തിലേക്കെന്ന് പറഞ്ഞ്
അവനവനിസത്തിന്റെ
അഭിനവ വാമനൻ ആഗതനാവുന്നു