ക്ഷുഭിത ചരിത്രത്തിൻ്റെ വെന്തെരിഞ്ഞ
ഉടലിനെ വാരിപ്പിടിക്കണം
ചതിയനായ കാലത്തിൻ്റെ നെഞ്ചകത്ത്
ചവിട്ടണം
വിലാപത്തിൻ്റെ ഭയാനക നിശ്ശബ്ദതയല്ല -
വേണ്ടത്
സ്നേഹത്തിൻ്റെ ഐക്യ കാഹളം
കാവൽക്കാരൻ്റെ കണ്ഠമറുക്കുന്ന
വർ നിങ്ങൾ
ഉൺമയേകിയ അമ്മയുടെ മുലയറുത്ത്
പാനം ചെയ്യുന്നവർ
വേവുന്ന ദുഃഖത്തിൻ്റെ അപ്പം തട്ടിയെടു-
ക്കുന്നവർ
എരിഞ്ഞു വീഴുന്നു കരിഞ്ഞ പക്ഷികൾ
വെന്തമാംസത്തിൻ ഗന്ധം എങ്ങും പര -
ക്കുന്നു
പച്ചത്തലപ്പുകളിൽ തീ പടരുന്നു
അമ്മേബ്ഭൂമി എനിക്കൊളിക്കുവാനെ-
വിടെ നിനക്ക് ഗർഭപാത്രം !
പാടില്ല ,
ഒളിമങ്ങാത്ത ഓർമ്മ നമുക്കുണ്ടാവണം
ക്ഷുഭിത ചരിത്രത്തിൻ്റെ വെന്തെരിഞ്ഞ
ഉടലിനെ വാരിപ്പിടിക്കണം
ചതിയനായ കാലത്തിൻ്റെ നെഞ്ചകത്ത്
ചവിട്ടണം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ