ഉള്ളിൻ്റെയുള്ളിൽ അതിരിൻ്റെയരികിൽ
ഒരു കവിതക്കുരുനട്ടു
മുളയിട്ടു, തളിരിട്ടു, ഓരില,യീരില കാണ -
ക്കാണെ
വളർന്ന്പന്തലിച്ചു കവിതമരം.
കവിതമരം വെറും മരമല്ല, കയറി നോക്കു
കാണാം പല പാതകൾ
താഴ് വരയിലേക്ക്, ആകാശത്തിൻ്റെ അതി
രിലേക്ക്
വളവുകളും, തിരിവുകളും കടന്ന് തീർത്ഥാ -
ടകരെപ്പോലെ
കുന്നിറങ്ങിയും, കയറിയും എറുമ്പിന്ന-
ക്ഷരങ്ങൾ.
വിനോദസഞ്ചാരികളെപ്പോലെ വാക്കുകളുടെ അണ്ണാരക്കണ്ണൻമാർ,
പലതരം പക്ഷികൾ, പ്രാണികൾകൂവിത്തി
മർക്കുന്ന കൂറ്റ്
വരികളുടെ വിണ്ട പാളികളിൽ, പൊത്തിൽ
ഗുഹകളിലെന്നപോലെ, കൊടുംവനത്തി -
ലെന്നപോലെ
പുരാതനഗോത്ര കൂട്ടക്ഷരങ്ങൾ
കവിതമരം ക്ഷേത്രത്തിൽ ചുമർചിത്രങ്ങ-
ളെന്നപോലെ
ശിഖരങ്ങളിൽശില്പങ്ങളും
ഇലകളിൽ ചിത്രങ്ങളും നിറഞ്ഞതാണ്
കവിത ഒരു സംസ്കാരമാണ്, കാഴ്ച -
പ്പാടാണ്
ഉയരങ്ങളിലെത്തുന്തോറും ഉള്ളറിയും
നുള്ളിയെറിയും ഭള്ളിനെ
കണ്ണാൽ അളന്നെടുക്കാൻ കഴിയില്ല -
കവിതയെ
കവിതയുടെ വേരുകൾ പാദത്തിൽ -
നിന്നല്ല
മസ്തിഷ്കത്തിൽ നിന്ന് മാനവികത -
യിലേക്ക്
കിണറാഴത്തിൽ നിന്ന്
മണ്ണിൻ്റെ മാറിലേക്ക്
കാലദേശങ്ങളില്ലാതെ കവി
വരരുചിയായലയുന്നു
പറയിപ്പെറ്റ പന്തിരുകുലമാണ് കവിത
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ