നിങ്ങൾ തന്നുള്ളൊരു ജീവിതവേവിനോളം
വരില്ലിന്നീതെരുവിൻ തണുപ്പ്
തണ്ണീരു മോന്താതെ കണ്ണീരു മാത്രമായ്
കർഷകരാം ഞങ്ങൾപാതിരാവോളമീ മണ്ണിൽപണിതതിനാലല്ലോ കൂട്ടരേ
തണ്ണി മത്തൻ പോലെ നിങ്ങൾ തുടുത്തത്
മണ്ണിതിൽ വിത്തായി ഞങ്ങൾ നനയവേ
മണ്ണിൻ്റെ കാവലാളായിപ്പൊരിയവേ
വിണ്ണിൽ വിരുന്നുല്ലസിക്കുന്നു നിങ്ങൾ
ആകാശഗോപുരം പണിതുയർത്തീടുന്നു
കുമ്പിളിലിത്തിരി വെള്ളം തരാതെ
കമ്പിളി മൂടിപ്പുതയ്ക്കുന്ന കൂട്ടരെ,
ഇക്കൊടും മഞ്ഞിൻ തണുപ്പുള്ള വീഥിയിൽ
ഉണ്ണാ തുറങ്ങാതെ ഞങ്ങൾ നിന്നീടവേ
കല്ലുവെച്ചുള്ള നുണകൾ മുളപ്പിച്ച്
ചർച്ചകളെന്നു നിങ്ങൾ ചിരിച്ചീടുന്നു
ഉരഗങ്ങളെപ്പോലെ ഇഴയുന്നു ഞങ്ങൾ
കലപ്പകളായി, യുഴുതു മറിക്കുന്നു
ഉരുളക്കിഴങ്ങുമീ, യുള്ളിയും, മല്ലിയും
കുമ്പിട്ടു നൽകുന്നു കുത്തകകൾക്കായ് -
നിങ്ങൾ
അന്നം വിളമ്പുന്നു ഞങ്ങൾ
ദണ്ണം പകരുന്നു നിങ്ങൾ
കടുകുപോൽ പൊട്ടിതെറിക്കും
വാഗ്ദാനമേകുന്നു നിങ്ങൾ
കർഷകർ ഞങ്ങൾക്കു കേസും, കുരുക്കും
മറക്കാതെ കരുതുന്നു നിങ്ങൾ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ