ഉണർന്നു വരുന്ന
കതിരവനെപ്പോലെ,
ഇളം മുന്തിരിക്കുലപോലെ
അവൾപുഞ്ചിരിക്കുന്നു
ഉരുകിയ തങ്കം പോലെ
പ്രശോഭിക്കുന്നു
ഹരിതവർണ്ണാഭ
വിടർത്തുന്നു
മണ്ണിൽ നിന്നെല്ലാം
മാഞ്ഞു പോകുന്നു !
നമ്മിൽ നിന്ന്
നാമും മാഞ്ഞു പോകുന്നു !!
അവളിലേക്ക് ലയിക്കുവാൻ
ഹൃദയത്തിൽ
അതിയായആഗ്രഹം
മുറ്റി നിൽക്കുന്നു
പൂത്തു നിൽക്കുന്ന
വസന്തമാണവൾ
പ്രണയം
എത്ര സുന്ദരമാണ്
അനന്തരം:
അവളിലേക്കു പറന്നേറുവാൻ
ഭൂമി മുഴുവൻ വലയം ചെയ്യുന്ന
സ്നേഹത്തിൻ്റെ
രണ്ടു ചിറകുകളായി
പരിണമിക്കുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ