ഓർമകൾ പൂക്കുമ്പോൾ

വീടിനരികിലെ
വില്ല്വമരം നോക്കി
അയാളിരുന്നു

ഓർമകളുടെ വാതിലുകൾ
ഒടുങ്ങുന്നില്ല
ഓരോന്നും തുറന്നു തുറന്നു
വരുന്നു

രക്തത്തിൻ്റെ ആഴങ്ങളിൽ നിന്ന്
മണ്ണിൽക്കിടന്ന് മൂപ്പെത്തിയ -
വിത്തു പോലെ
പുത്തൻ ഓർമ്മകൾ മുളയിടുന്നു

കെട്ടുപിണഞ്ഞ വേരുകൾ പോലെ
ചില ഓർമകൾ
മറക്കേണ്ടത് പാഴ്ച്ചെടിപോലെ
തഴച്ചുവളരുന്നു
ഓർക്കേണ്ടവ വേരുപൊട്ടി ഒടിഞ്ഞിരി
ക്കുന്നു

ഓർമയുടെ പാടലവർണ്ണ പൂക്കൾ
ചിന്തയിൽ മാത്രമല്ല
സിരകളിലും, സരണിയിലും
പൂത്തു നിൽക്കുന്നു