കിഴക്ക് പുലരി തിരി തെളിക്കേ
വര്ദ്ദിതാ ഹ്ലാദത്താല് അവള് ഉണര്ന്നു
ആലസ്യ മോലും മിഴി രണ്ടിലും
അവികല ശാന്തി നിറഞ്ഞിരുന്നു
പ്രാണന്റെ പാതിയാം പ്രിയ കാന്തന്
പ്രവാസം കഴിഞ്ഞ്-
ഇന്ന് ഇങ്ങു എത്തു മല്ലോ
സുമംഗലി യാമവള്-
നേരെ ചൊവ്വേ
കണ്ടതില്ല ഇത് വരെ കൊതി തീരവെ
മൂന്നാം ദിവസത്തില് പോയതല്ലേ
വത്സരം മൂന്നു തികഞ്ഞതല്ലേ
ഇന്ന് വൈ കുന്നേരം ആവും പോഴേ ക്കെത്തും -
അരികില് നവ വസന്തം
കനക ക്കിനാക്കള് കരളി നുള്ളില്
കിക്കിളി കൂട്ടി കുസൃതി കാട്ടി
ചൊടിയില് വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരി പ്പൂ
ലജ്ജ ഇറുത്തു-
ഞൊടിയിടയില്
നീല ക്കണണാടിക്കു മുന്നില് നിന്നും
നീള്മിഴി യാളവള് തെറ്റണില്ല
ഇന്നീ പകലിനി തെന്തു നീളം
ഇന്നീ ഹൃദയത്തിനു എന്തു താളം
നന്ധ്യാംബര ശര ദിന്ദു പോലെ ,ഗേറ്റിങ്കല് -
ആ തന്വി അക്ഷമയായ്
പൊട്ടിക്കരയു മലര്ച്ചയോടെആര്ത്ത-
നാദത്തിന് അകമ്പടിയാല്
വെള്ള വിരിയില് എന് പ്രിയ കാന്തന് .
ഒരു വാക്ക് മിണ്ടി പറഞ്ഞതില്ല
ഒരു നോട്ട മെങ്കിലും നോക്കിയില്ല
വിവിധ വികാര വിവ ശ യായി
ചേതന യററവള് ചാഞ്ഞു പോയി
2010, സെപ്റ്റംബർ 4, ശനിയാഴ്ച
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ