രാവൊടുങ്ങുന്നു
ഇരുളിന്റെ തിമിര വർണ്ണങ്ങൾ
അലിഞ്ഞസ്തമിക്കുന്നു
ഓങ്കാരമുണരുമ്പോൾ
കിഴക്കൻ കുന്നിൽ ചെങ്കതിർ ചായം
പൂശുമ്പോൾ
നിറം കെട്ട നിഴലായ് വഴിയരി -
കിൽ ഞാൻ.
ഓർമ്മകളുടെ ഈറനുറവകൾ വന്നു തൊടുന്നു
ഈ വഴിത്താരയിൽ ഒരു പഴയ
കാമുകനുണ്ട്
മായ്ച്ചാൽ മായാത്ത പ്രണയത്തി
ന്റെ കാൽപ്പാടുകളുണ്ട്
ആഴങ്ങളുടെ അടിത്തട്ടിൽ നിന്ന്
പങ്കുവെച്ച കിനാവുകൾ
ഒരു കണ്ണാടിച്ചീളു പോലെ വെട്ടി
തിളങ്ങുന്നു
മൂർച്ചയോടെ കണ്ണിൽ കുത്തിത റഞ്ഞ്
കണ്ണീരുറവയുണരുന്നു
ഓർമ്മകളുടെ നിറവും, കുളിരുമി
നിയും തൊടരുതെന്നെ
കളി പറഞ്ഞ് ഒച്ചവെച്ച് ചിരിച്ചു
കളിക്കാൻ
കഴിയണമെനിക്കും
മിണ്ടാതന ങ്ങാതിരിക്കുമ്പോഴല്ലേ
ഓർമ്മകളോടിവന്ന് ഒച്ചവെയ്ക്കു
ന്നത്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ