നിന്റെഓരോവാക്കുകളും
എന്നിൽ യൗവ്വനത്തിന്റെ
ഊർജ്ജംകൂട്ടുന്നു.
പ്രീയേ, പൊള്ളിപ്പെയ്യുന്ന സൂര്യ
രശ്മികൾ
നേർമ്മയുള്ളപട്ടുകുപ്പായങ്ങൾ
ക്കിടയിലൂടെ
നിന്നിലൊട്ടിനിൽക്കുന്നത്ഞാൻ
കാണുന്നു.
എന്റെ മാറിടത്തിലേക്ക് ദീർഘ
ശ്വാസമുതിർത്ത്
നീതലചായ്ക്കുന്നത്ഞാനറിയുന്നു
വേണ്ട സന്ദേഹം,
ഏതു മഴയോടുമില്ലനിന്നോടുള്ള
അത്രയും പ്രണയം
ഒറ്റ ഹൃദയമുള്ള ഇരു ശരീരങ്ങൾ
മാത്രമാണ് നാം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ