കൊച്ചു നാളിലെ
കുരുത്ത മോഹങ്ങൾ
കരിഞ്ഞു പോയി
വളർന്നപ്പോൾ
മോഹം മറക്കവേ
ദാഹം ബാക്കിയായ്
വറ്റിപ്പോയ
ജീവിത തടാകത്തിന്
കെട്ടുതാലിയിൽ
കൊരുത്തു കെട്ടി
പെരുത്ത ഇഷ്ടത്തിൻ
സമ്മാനം
കഷ്ടകാലത്തിൻ
കനവു വറ്റി
നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങൾ
പൂക്കുമെന്ന്
നിനച്ചു ഞാൻ നടക്കവേ
ചിരിക്കും പാവ
മരണത്തീയിൽ
വെന്തുരുകുന്നതു കണ്ടു ഞാൻ
കരം പിടിച്ചു കരകയറ്റുവാൻ
കൂട്ടുവന്നൊരു പാതിയെ
കാലം വന്നു കട്ടെടുത്തെൻ്റെ
കണ്ണിൽ കുത്തിനോവിക്കുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ