വക്കും ,മുനയും

കടവുകളും
കൽപ്പടവുകളും ഇന്നില്ല
കടവിൽ നിന്നൂർന്നു പോയ
പുഴയെ കാണാനേയില്ല

വക്കു പൊട്ടിയ കലമായി മനസ്സ്
കുസൃതികളും, കൂരിയാറ്റ കിളികളും
കാലത്തിൻ്റെ മണ്ണടരുകളിലേക്ക്
മറഞ്ഞു പോയി

സന്യാസി കൊക്കുകൾ ഓർമ്മയായി
കുളവും
മത്സ്യവും
ഞെണ്ടും
കൊക്കു പറന്നെത്തിയ
കുന്നിൻ പുറവും
കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ തലകുത്തി
കൊഴിഞ്ഞുവീണ,യിലകളായി

പട്ടങ്ങളെന്നേ ചിറകൊതുക്കി
പെട്ടു പോയ് പെട്ടകത്തിലെന്നോണം
ഫ്ലാറ്റിൽ
ഓന്തിനെകണ്ടാൽ പൊക്കിൾ മറച്ചു
പിടിച്ച ബാല്യം
ചോരയൂറ്റി കുടിക്കുമെന്ന പഴ,യറിവ്

ഇന്ന്,
ചുറ്റും ഓന്തൻമാർ
വാക്കിൻ്റെ വക്കും
കൺമുനയുടെ
മുനയും കൊണ്ട്
വലിച്ചൂറ്റിക്കുടിക്കുന്നു ചോര
പ്രായഭേദമില്ലാതെ