പ്രിയേ, നോക്കു ;
പറന്നണയുന്ന അന്തിപ്പറവകളെ
അവ നമ്മിൽ ചേക്കേറുന്ന കാമനകളാണ്
അവ ആത്മാവിൻ്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് താണു
പറക്കുന്നു
ധ്യാന പൂർണ്ണ നിമിഷങ്ങളിലാണ്
പ്രണയത്തിൻ്റെ പ്രാണ വേരുകൾ
മുളയിടുന്നത്
ഇരുളിൽ നിന്ന് തിരിനാളമുയരുന്നത്
അപ്പോൾ, തളിരധരത്തിലെ മഞ്ഞു കൂടാരം
നീ തൊട്ടു നോക്കൂ
തപിക്കുന്ന ഗ്രീഷ്മ ശലഭങ്ങൾ
പറന്നുയരുന്നത് കാണാം
പ്രണയ സ്പർശങ്ങളാൽ സ്വയം മറക്കുന്നത-
റിയാം
അന്നേരം, നമ്മിലെ സമുദ്രത്തിൽ
നാം പരൽ മീനുകളായ് നീന്തിത്തുടിക്കും
നക്ഷത്രമായ് നീല നഭസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കും
രണ്ടു മിന്നാമിന്നുകൾ ഒന്നായ്ച്ചേർന്ന്
ഒറ്റ ജ്വാലയായ് ഒരു കവിത പിറക്കും
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ