വാക്ക് വറ്റിപ്പോയ ഒരുവീട് ഞാനിന്നലെ -
കണ്ടു
വേർപിരിഞ്ഞവനെ കാത്ത് സങ്കടപ്പെട്ടി -
രിക്കുന്ന ഒരുവളെപ്പോലെ
നിശ്ശബ്ദതയുടെ ആഴക്കുഴിപോലെ
നടുത്തളം
നിട്ടാനീളത്തിൽ വീണുകിടക്കുന്നതുപേലെ
ചായിപ്പ്
വീട്ടകങ്ങളെല്ലാം
ഓരോ ഉപഭൂഖണ്ഡങ്ങളാണ്
ശൂന്യതയും, നിരാശയും
തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നയിടം
സങ്കടത്തിൻ്റെ ഒരുകൈക്കലതുണിയുണ്ട് -
അടുക്കളയിൽ
ദീർഘനിശ്വാസംപോലെ ഇടക്കുയരുന്നുണ്ട്
പാത്രങ്ങളുടെ ചെറുസ്വനം
ചിലഗന്ധങ്ങൾ ചിലനേരങ്ങളിൽ
വാതിൽപ്പഴുതിലൂടെ വെളിയിലേക്കിറങ്ങാറുണ്ട്
ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതിന് തെളിവായി
വാക്കുകൾ വേർപിരിയാത്ത
എത്ര വീടുകളുണ്ടിനു നാട്ടിൽ ?!
എന്നായിരിക്കുമിനി
ഏകാന്തതയുടെ പുറന്തോട്പൊട്ടിച്ച്
വറ്റിപ്പോയ വാക്കുകൾ
ഉറവയിടുന്നത്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ