ചേർത്തു പിടിക്കൽ

അപമൃത്യു ചിരിക്കുന്നു

മരണത്തിൻ്റെ മരപ്പെട്ടി

ചരിക്കുന്നു

ഉരിഞ്ഞെറിയുന്നു ഉയിര്

ഉരിയരിക്ക് വകയില്ലാത്തവൻ്റെ -

പേര്

ഉറ്റവരാൽ ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെട്ടവൻ

ഒറ്റയിലും ഓർമ്മകളെ ചേർത്തു -

പിടിച്ചവൻ

കണ്ണീരുകൊണ്ടില്ല റീത്ത്

കണ്ടോരുടെ കണ്ണാലൊരു ചാർത്ത്

പൊള്ളുന്ന ഉള്ളങ്കൈയിൽ

പതിഞ്ഞതൊക്കെയും കത്തിപ്പോയി

കടംകൊണ്ട് കണക്കു പറഞ്ഞവരെ

കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കാൻ വയ്യാതായി

കടത്തിണ്ണയിലും

കരിങ്കല്ലു വിരിച്ചവർ

കിടക്കാനിടമില്ലാതാക്കി

കയ്ക്കുന്നു ജീവിതം

കാഞ്ഞിരത്തിൻ്റെ ഓർമയും

ഉരിഞ്ഞെറിയുന്നു ഉയിര്

അരിഞ്ഞു തള്ളി അവർ -

ആനന്ദിക്കേണ്ട

മരിച്ചു കിടക്കാമീ മണ്ണിൽ തന്നെ