അന്ത്യശ്വാസം വലിക്കുന്ന കാസ രോഗിയെപ്പോലെ
മൊബൈൽ അല്പ ശ്വാസമെടുത്ത്
സമാധിയായി
മുറുക്കാൻ ചിരിയുമായി മുത്തശ്ശി
മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു
ആലസ്യത്തിന്റെഉറയൂരിയെറിഞ്ഞ്
അയാൾ ഉണർന്നെണീറ്റു
ഉത്തരവാദിത്വത്തിന്റെ ഉൾവിളി
യിൽ ഊളിയിട്ടു
പ്രാക്ക് പാഞ്ഞുകയറുന്നതു പോലെ
യാ ണയാൾക്ക്
പാളത്തിലേക്ക് വണ്ടി കയറുന്നത് തലയറ്റ് കൈകാലുകൾ വിടർത്തിയ
പെണ്ണുടൽ പോലെ
നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കുന്നു റെയിൽ പാളം
തെല്ല കലെ വെള്ളത്തുണിയാൽ മൂടിയിട്ട ചോരക്കറയിൽ
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചത്തു കിടന്നു
ദു:ഖത്തിന്റെ തേരട്ടകൾ തലച്ചോ
റി ലിഴയുമ്പോൾ
അതിർവരമ്പു പോലെ ഉയർന്നു
നിൽക്കുന്ന റെയിൽ പാളം
നന്മതിന്മകളുടെ ഒരു രൂപ കംപോലെ
അയാൾക്ക് തോന്നി
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ