വാക്കുകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ
സുഗന്ധം
വരികളിൽ വിതുമ്പുന്ന വിഷാദം
കാലത്തിന്റെ ഘടികാരത്തിന്
അവസാനിച്ചതിന്
പുത്തൻ തുടക്കം കുറിക്കുവാൻ
കഴിയുമോ
ആലോലമാടുന്നു ഓർമ്മയുടെ
ഓളപ്പാത്തികൾ
തല്ലിയുണർത്തുന്നു തലയിണകൾ
ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു, ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു
ചുമർ ഘടികാരം നിർത്താതെ
ഉരുവിടുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ ശക്തിയും, പ്രശാ
ന്തതയും
ഇന്നു ഞാനറിയുന്നു
പത്രത്തിൽ കണ്ട ആ ചിത്രo ;
വേണ്ടായിരുന്നു
ഒരു കലങ്ങിയ ഭൂപടമായി
ഇങ്ങനെ കാണുവാനല്ലല്ലോ ഞാൻ
കാത്തിരുന്നത്
കടൽ ശാന്തം, കായൽശാന്തം
കടലും, കായലും കോപിക്കാ
ത്തതെന്ത്!
കരയുവാനെന്നിൽ ഒരു തുടം
കണ്ണീരെങ്കിലും
ബാക്കി വെയ്ക്കാത്തതെന്ത്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ