എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ വിത്ത്
നീയാണ് മുളപ്പിച്ചത്
നിലാവിന്റെ നിറഞ്ഞമുലകളൂട്ടിയാണ്
വളർത്തിയത്
ആനന്ദത്തിന്റെ അവസാന നിമിഷത്തിൽ
നീയെന്റെ നെറ്റിയിൽ പതിച്ച ചുംബനം
അറവുകാരന്റെ മുദ്രയെന്നറിഞ്ഞിരുന്നില്ല
ഇന്നവളെന്റെ നെഞ്ചിലൊരു പൂവു
വെച്ചു
വാതിലുകൾ കൊട്ടിയടച്ച് പടികയറില്ലെന്ന്
ശപഥം ചെയ്തു
ഉദകക്രീയയ്ക്ക് ബലി കാക്കകൾ വരി നിന്നു
നീയെന്തിന് ദുഃഖത്തിന്റെ ഹിമക്കട്ടകൾ
നൽകി.
കുരുടനായ മൃഗമാണ് പ്രണയം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ