പ്രീയേ, നീ വന്നതിൽ പിന്നെയല്ലേ
അറിഞ്ഞു നാം, പ്രണയത്തിനില്ല
പ്രായം
പ്രീയമേഴും സ്നേഹവായ്പ്പിനാലേ
പ്രായമിതെത്ര കുറഞ്ഞു പോയി!
നന്മ മരമായ് തളിർത്തു നമ്മൾ
ഉമ്മതൻ പൂക്കളായ് പൂത്തു നമ്മൾ
ജീവിതപ്പാതയിൽ പ്രാരബ്ധത്തിൽ
ഏതു വളവിൽ നാം കണ്ടുമുട്ടി
കാലങ്ങൾ കാത്തു വെച്ചുള്ളതാകാം
വർണ്ണങ്ങൾ ചാലിച്ചു തന്നതാകാം
ഗ്രീഷ്മങ്ങളെല്ലെ,ന്നുമെന്ന,തോർക്ക
ഊഷ്മള പ്രണയവുമുണ്ട,തോർക്ക
സ്വപ്നങ്ങളെത്ര കൊഴിഞ്ഞു വീണു
ഒറ്റയായെത്ര ഒഴിഞ്ഞു നിന്നു
സ്വപ്നത്തിലുമ്മകൾ എത്ര പൂത്തു
ആഴക്കടലിൽ കൊഴിഞ്ഞു വീണു
പ്രജ്ഞയിൽ മുൾച്ചെടിയെത്ര പൂത്തു
ഹൃത്തിൽ കൊരുത്തു പിടഞ്ഞു
വീണു
വർണ്ണ ചിറകെത്ര തുന്നിരാവ്
മധുരച്ചൊടികൾ നുണഞ്ഞു രാവ്
മിഥ്യകൾ തീർത്ത മണിയറകൾ
ആശയടക്കിയ കല്ലറകൾ
വീണ്ടും പ്രഭാതങ്ങളുണ്ട, തോർക്ക
വീണ്ടും പ്രണയങ്ങളുണ്ട, തോർക്ക
പ്രീയേ, നീ വന്നതിൽ പിന്നെയല്ലേ
അറിഞ്ഞു നാം ,പ്രണയത്തിനില്ല
പ്രായം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ