സ്നേഹത്തിന്റെ വില

ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നുനിന്നെക്കുറിച്ചോർക്കുവാ
നാണെനിക്കേറേയുമിഷ്ടം
മുറ്റിനിൽക്കും മുല്ലമൊട്ടുപോലുള്ളൊരാ
പല്ലുകാട്ടുന്ന ചിരിയും
കട്ടുതിന്നുള്ളൊരു കുട്ടിത്തംമാറാത്ത
കൊച്ചു പെണ്ണിന്റെ കളിയും
കെട്ടഴിഞ്ഞറ്റം നിതംബം മറയ്ക്കുമാ
കുസൃതികാട്ടും കുനുകൂന്തലും
കൺമഷികൊണ്ടു കളംവരച്ചുള്ളൊരു
വീതിയേറീടിനഫാലവും
കളിപറഞ്ഞെന്നെ കുളിരണിയിക്കുവാൻ
കെൽപ്പുള്ള കരിമിഴിക്കണ്ണും
ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുമ്പോൾ ഒരുമ്പെട്ടിറങ്ങുന്ന
ഓർമ്മയിൽ, നീയാണ് യെന്നും.

മോടിയിൽതീർത്തൊരു മേടയിലിന്നുനീ
മാടപ്പിറാവായി പാർക്കേ
മൂകമായുള്ളൊരീ,യോർമ്മയ്ക്ക്,യെന്തൊരു
കാരിയമെന്നു ഞാനോർക്കേ!
വേഗം നിനവിൽ തിരിച്ചെത്തി മനസ്സിന്റെ
മുറ്റത്തുലാത്തവേ വീണ്ടും
വറ്റാതെയുള്ളാരാ ഓർമ്മകളിറ്റിറ്റി
മനമാകെ വീണ്ടും കുളിർക്കേ
സ്നേഹത്തിനുണ്ടാമോമാളിക, ചെറ്റപ്പുര
സത്യസ്നേഹത്തിനു വിലയിടാമോ?!