അമ്മയുടെ ദുഃഖം

വറ്റിപ്പോയ

എൻ്റെ മുലകൾ നോക്കൂ

അതിൽ നിന്നാണവൻ

ജീവൻവലിച്ചു കുടിച്ചത്

ഒട്ടിപ്പോയ

എൻ്റെവയർ നോക്കൂ

അതിൽ നിന്നാണവന്

അവസാനത്തെ

വറ്റും ഊറ്റിക്കൊടുത്തത്

ഉടഞ്ഞുപോയ

എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ നോക്കൂ

അതുകൊണ്ടാണവനെ

ഉൺമയുടെ വെൺമ

ഉരുവിട്ട് പഠിപ്പിച്ചത്

വിറക്കുന്ന

എൻ്റെചില്ലപോലുള്ള 

വിരൽനോക്കൂ

അതു പിടിച്ചാണവൻ

ആദ്യമായി പിച്ചവച്ചത്

ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞ

എൻ്റെ ചുള്ളി കൊമ്പുപോലുള്ള

കാലുനോക്കൂ

അതിൽ ഉറച്ചു നിന്നാണ്

അവനെ ചെളിയിൽ താവാതെ

താങ്ങി നിർത്തിയത്

എന്നിട്ടും,

നാവില്ലാത്ത ഹൃദയമേ

നിൻ്റെ മൂകത

അനാഥാലയത്തിൻ്റെ

അകത്തളിൽ

എന്നെകൊണ്ടു തളയ്ക്കുന്നല്ലോ.