കാടുകൾക്കുമീതെ
കോടമഞ്ഞ്
പുതിയൊരാകാശം
വരയ്ക്കുന്നു
പതിനാലാമത്തെ
ഹെയർപ്പിൻ വളവിൽ അത്
ചെറിയ വെള്ളക്കെട്ടുകൾ
പോലെ തോന്നുന്നു
ഒറ്റപ്പെട്ട ദ്വീപ് പോലെ
അകലെ ചില വീടുകൾ
വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞു കിടക്കുന്ന
കരിമ്പടം പോലെ
ഇങ്ങ് റോഡുകൾ
കൊക്കയ്ക്കരികിലൂടെ
കൊക്കിനെപ്പോലെ
പതിയെ പതിയേചിറകൊതുക്കി
കനം കൂടികനം കൂടി
കനത്തിൻ്റെ കട്ടയായിഞങ്ങൾ
കുന്നു കേറിവരുന്നു
കുളിരിൻ്റെ കൂർപ്പിനെ
കരളിൻ്റെ പിടച്ചിലും
ചേർത്ത്
അവനവനെ അവനവൻ തന്നെ
ഇരകോർത്ത്
സമതലത്തെ എത്തിപിടിക്കുവാൻ
ശ്രമിക്കുന്നു
വായിൽ നിന്ന് വായുവിൻ്റെ മഞ്ഞു
പുക
ആവിയായി പറക്കുന്നു
ഇപ്പോൾ,
ആകാശത്തിനും
ഭൂമിക്കുമിടയിൽ
പരന്ന പച്ചപ്പിൽ
ഭയപ്പെടാനൊന്നുമില്ലെന്ന്
പൈൻ മരക്കാടുകൾ
കൈകാട്ടി പറയുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ