മനസ്സിലേക്ക് അനാഥത്വം
പടര്‍ന്നു കയറുമ്പോള്‍
കഴിഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ ഞെട്ടലിലേക്കും -
വിശപ്പിന്റെ-
ചരിവിലേക്കു മാണ് അവന്‍ എത്തുക
മഴ മിഴാവ് കൊട്ടിയ ആ രാത്രിയില്‍
ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍ കണ്ടത്
കട്ട പിടിച്ച കറുത്ത ചോരയില്‍ കുളിച്ച
ജഡംഅമ്മയുടെതോ,അച്ഛന്റെതോ?
ഓര്‍മ്മയുടെ നൂലിഴയും പൊട്ടിച്ച്
ബാല്യം കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു
ദയനീയമായ നോട്ടവും
കരച്ചിലിന്റെ ദുര്‍ബലതയും
അന്നാണ് മനസ്സിലായത്‌
തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ
തിരക്കിട്ട് പോകുന്നവരുടെയും
കേട്ടറിഞ്ഞു വഴി മാറി -
പ്പോയവരുടെയും ആത്മാര്‍തഥത-
അന്നാണറിഞ്ഞത്
കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു വന്നവര്‍
അന്നാണ് കൂട്ടം തെറ്റി പോയത്
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ