അന്നത്തെ മഴയ്ക്ക്
കുന്തിരിക്കത്തിന്റെ മണമായിരുന്നു
ചന്ദന ത്തിരിയുടെഗന്ധമായിരുന്നു
ചിന്തകള് ചിതയായെരിഞ്ഞ
ബുദ്ധികള് മന്ദീഭവിച്ചുപോയ
ഒരു ദിനം
പേയിളകിയ കാറ്റ് പാഞ്ഞു പോയ വഴിയെല്ലാം
മരണം വിതച്ചിരുന്നു
താഴേയ്ക്ക് പതിച്ചിരുന്ന
ഓരോ മഴത്തുള്ളിയും
ഉറഞ്ഞാടുകയാണ്
അലമുറകളുടെ -
ഇടി വാളുകളാണെങ്ങും
മിന്നി പൊലിയുന്നത്
വെള്ള വിരിയില് പ്പൊതിഞ്ഞു
ഓര്മയുടെ കയങ്ങളിലേക്ക്
എത്ര പേരാണ് ഊളിയിട്ടു പോയത്
കരിന്തിരി കത്തിയ ആ ദിനത്തിന്
നാളികേര മുറിയുടെ
വെന്ത നിറമായിരുന്നു
2010, ജൂലൈ 3, ശനിയാഴ്ച
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ