എത്രവേഗമാണ് ദിവസങ്ങൾമറയുന്നത്
പൂവിതളുകൾപോലെ കൊഴിഞ്ഞു പോകുന്നത്
ഇനി പ്രവാസത്തിന്റെവനവാസം
എന്റെ,നാടിന്റെ പിന്നോർമ്മകൾപോലെ
വണ്ടിയുടെചില്ലുഗ്ലാസിലൂടെ പിന്നോട്ട്
ഓടിമറയുന്നു പാതയും ,പാതയോരവും,
നാടും
പുഴുക്കളെപ്പോലെനുരയ്ക്കുന്നു റോഡിൽ
വാഹനങ്ങൾ
എല്ലാവരും തിരക്കിലാണ്
ആർക്ക് ആരെഓർമ്മിക്കുവാനിവിടെ
നേരം
ശീതീകരിച്ച ഈവണ്ടിയിരിക്കുമ്പോഴും
ശരീരത്തിലേക്ക് തണുപ്പിന്റെതരികൾ
ആഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോഴും
അകക്കാമ്പിൽ അലറിക്കരിയുന്നൊ
ണ്ടൊരുവിരഹം
സ്നേഹങ്ങളും, മോഹങ്ങളുമുപേക്ഷിച്ച്
ജീവിതത്തിന്റെനാൾവഴികളിൽ അന്നം
തേടിയുള്ള അലച്ചലുമായി
മണലുകൾപൂത്ത മരുഭൂമിയിൽ ഞാനി
റങ്ങുന്നു
പ്രണയത്തിന്റെ കാടുകൾപൂത്തമനസ്സിൽ
വിരഹത്തിന്റെകണ്ണീർമഴ പെയ്തു
കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ