രണ്ടുപൂവുകൾനമ്മൾ
പിന്നെ നാമൊന്നിച്ചൊന്നായ്
കൊരുത്തു കുടുംബത്തിൻ
കുസുമ മാല്യങ്ങൾ
മക്കൾ, പേരമക്കൾ കളിയും
ചിരികളും
കുറഞ്ഞതല്ലാത്തൊരു ദു:ഖവും
കഷ്ട്ടപ്പാടും
എങ്കിലും നിരാശതൻ കുഴിയിൽ
പതിക്കാതെ
ജീവിതവെൺനൂലിഴ നെയ്തു
കൂട്ടിയോർ നമ്മൾ
തളർച്ച,യോതീടാതെ
തളിരിൻ തലപ്പിനെ
വള്ളിപ്പടർപ്പാക്കീടാൻ
രാപ്പകൽ മറന്നവർ
പിച്ചവെച്ചു,കാലങ്ങൾ
പച്ചയായ് മാറീടവേ
പിരിഞ്ഞു പോയീയവർ
പച്ചമേലാപ്പും തേടി
ഇന്നിവീട്ടകത്തുനാം
ഉരുകും മെഴുതിരി
മൊഴികൾ മൗനമായി
ചേക്കേറി മച്ചിൻ പുറം
ആരുണ്ടൊരു താങ്ങായ്
കുരിശേറ്റം കഴിഞ്ഞിനി
കുഴിമാടത്തിലൊന്നിറക്കി
കിടത്തുവാൻ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ