കാമന

കാമന കവിതപോലെയാണ്
കയ്പ്പും, ഇനിപ്പുമുള്ള കനിയാണ്
ഞരമ്പുകൾ തോറും നിരന്നുവിടരും
വെള്ളാമ്പൽ പൂക്കളാണ്

കാണക്കാണെ പുഞ്ചിരിപോലെ
വർണ്ണവസന്തം
ശാഖികൾ തോറും തളിരിട്ടുണരും
തണുവിൻകൂട്ടം
പുഴപോലൊന്ന്
മഴപോലൊന്ന്
മൗനംകൊണ്ടൊരു കവിതയെഴുതിയ
ആകാശംപോലൊന്ന്