അവൻ്റെ കാന്തക്കണ്ണേറിൽ
അവൾ തരളിതയായി
കാന്തനല്ലെന്ന ഓർമ
ഇരയായ് പിടഞ്ഞുണർന്നു
ബുദ്ധൻ
ബുദ്ധിയിലുണർന്നു
ഉള്ളിലെ കടൽ
ഉൾക്കനൽ വാരി തിന്നു
ചപലതയുടെ
ചാവുകടൽവറ്റി
പൊങ്ങിയൊഴുകിയ
നക്ഷത്രങ്ങൾ പൊലിഞ്ഞു
എന്നിട്ടും;
ലിപിയില്ലാത്ത
ചില വാക്കുകൾ കോറിയിട്ടു
അവർ ശ്വാസനിശ്വാസങ്ങളാൽ
മനുഷ്യരല്ലെ ,
പരിണതി
എത്ര സ്വാഭാവികം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ