മാന്യത

നഗരം ഇരുളിലാണ്ടു
കാവൽക്കാരെപ്പോലെ
അവിടവിടെ ഒറ്റക്കണ്ണൻ
വിളക്കുകൾ മാത്രം
ഉണർന്നു നിന്നു
മാന്യതയുടെ മൂടുപടമഴിച്ചു
വെച്ച്
പാതിരാ പ്രണയങ്ങൾ
ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റു
ലഹരിയുടെ വീര്യവുമായി
ആടിയാടി നിന്നകാറ്റ്
കറുത്ത കൈകളിലെ ഉരുപ്പടി
കളെ
കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു
ഇത്രയും സത്യസന്ധമായ കൊടുക്കൽ
വാങ്ങലുകൾ കണ്ടിട്ടില്ലെന്ന് -
തട്ടുകടകൾ അടക്കം പറഞ്ഞു
കിഴക്ക് കൊറ്റിയുണരുമ്പോഴേക്കും
ഉദ്ധരിച്ച രാത്രിയുടെ ചിതറിത്തെറിച്ച
രേതസ്സുപോലെ മഞ്ഞിൻ തുള്ളികൾ
ഇലകളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു
ഊരിവെച്ച മാന്യതയുടെ മുഖം മൂടി എടുത്തണിഞ്ഞ്
അവർവീണ്ടും അധികാര ദണ്ഡുമേന്തി
നല്ലപിള്ള ചമഞ്ഞു