ജീവിത വഴി

ഇടവഴിയിലെ
ഇളം വെയിലിലൂടെ
അടിവെച്ചടിവെച്ചു -
നടക്കുന്നു
ഒരു കവിത .
പടരാൻ വെമ്പുന്ന
കാഞ്ഞിരമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
തടമിട്ടു
വളമിട്ടു
വെള്ളമിട്ടു.
അധരത്തിലപ്പോഴും
പടരുന്നപുഞ്ചിരി
അരുമയോടെന്നോണം
പൂത്തുനിന്നു.
കയ്പ്പുനീരെത്ര കുടിച്ചു ,-
യീജീവനം
കഷ്ടത ചേറിത്തളർന്നു.
പേറുന്നു, യിന്നും
പൊറാതെ ജീവിതം
ഇത്തിരി ഇനിപ്പ് ബാക്കി -
യാക്കാൻ.